Szopka w Admont
Ważny przykład barokowego rzeźbienia w Austrii
Każdego roku, 24 grudnia, to ważne dzieło sztuki jest otwierane w kościele opactwa Admont. Szopka została wyrzeźbiona przez Josefa Stammela w latach 1755/56 i namalowana przez Antona Pötschnigga.
Mieści się w neogotyckim ołtarzu skrzydłowym w kaplicy św. Barbary w kościele opactwa Admont. Jego program obejmuje trzy główne wydarzenia świątecznego cyklu bożonarodzeniowego: narodziny Chrystusa (25 grudnia), objawienie Pańskie (6 stycznia) i Ofiarowanie w Świątyni (pośrodku nad szopką; 2 lutego). Kompozycję dopełnia radosna grupa aniołów.
Wiele alegorycznych aluzji jest również zintegrowanych z szopką, która jest bogata w postacie i szczegóły. Należą do nich na przykład: Sowa jako symbol duchowej ciemności (pogaństwa), którą Chrystus rozświetlił jako światło. Albo młody pasterz z bochenkiem chleba w kształcie rombu jako aluzja do herbu opactwa Admont. Trzy kobiety w architekturze świątyni uosabiają trzy chrześcijańskie cnoty: wiarę, miłość i nadzieję. Sama scena szopki jest poruszająca dzięki wyrazistym twarzom świętych rodzin, adorujących pasterzy i mędrców ze Wschodu. Miłość Boga do nas, ludzi, jest szczególnie namacalna w promiennym Dzieciątku.
Starą katolicką tradycją jest pozostawianie szopek do 2 lutego, święta Ofiarowania Pańskiego, znanego jako Candlemas. Tego dnia szopka w Admont jest również uroczyście zamykana.
