Historia naturalna
Muzeum Historii Naturalnej w opactwie Admont
"Muzeum w muzeum"
Zasoby kolekcji
Muzeum Historii Naturalnej zostało odbudowane w latach 1866-1906 przez 20-letniego benedyktyna z Admont, ojca Gabriela Strobla, po niszczycielskim pożarze opactwa w 1865 roku. W swojej pracy naukowej Strobl zgromadził ogromną kolekcję owadów liczącą około 252 000 okazów.
Sama kolekcja błonkówek, licząca ponad 50 000 okazów, jest jedną z najważniejszych kolekcji w Europie. Dzięki własnemu kolekcjonerstwu, wymianom, zakupom i darowiznom, ojciec Gabriel Strobl w ciągu 44 lat swojej pracy zdobył kolekcje, które można dziś podziwiać w częściowo przeprojektowanym Muzeum Historii Naturalnej.
Przebudowa i przeprojektowanie
W ramach renowacji i przeprojektowania krajobrazu muzealnego w Admont Abbey, pomieszczenia Muzeum Historii Naturalnej zostały również odnowione i oficjalnie otwarte 2 maja 2004 roku. Na początek zwiedzający wkraczają do świata gadów i płazów: ponad dwumetrowy aligator Missisipi, suszone i spirytusowe okazy węży, jaszczurek i żółwi. W "gablocie" znajdują się informacje na temat historycznego rozwoju Muzeum Historii Naturalnej. Pierwsza sala boczna poświęcona jest naukowemu i artystycznemu dziełu życia ojca Gabriela Strobla. Na ścianach umieszczono kolekcję różnych grup owadów.
Kolekcja owadów
Kolekcja owadów ma szczególne znaczenie: zwłaszcza kolekcja muchówek, którą ojciec Gabriel Strobl zebrał ponad 100 lat temu. Kolekcja ta do dziś jest przedmiotem badań. Istnieją kontakty z międzynarodowymi instytutami, a uznani eksperci pracują nad dalszymi badaniami i szczegółowymi typizacjami.
Prace naukowe i nowo napisane książki, zwłaszcza autorstwa Milana Chváli, dowodzą wartości imponującej kolekcji w świecie zawodowym.
Owoc wosku od księdza Constantina Kellera
Druga sala boczna prezentuje wszystkie 243 eksponaty woskowych owoców autorstwa księdza Constantina Kellera (1778-1864) w imponującej instalacji. Samo pomieszczenie przybiera kształt owocu dzięki zakrzywionej konstrukcji gabloty. Znajdują się w niej unikalne artystyczne okazy, które ksiądz Constantin uformował w wosku z oryginałów, które sam wyhodował.
Owoce woskowe są najwyższej jakości i niemal idealnie odpowiadają swoim naturalnym odpowiednikom. Obejmują one również odmiany owoców, które obecnie w dużej mierze zniknęły z istniejących asortymentów. Dowiedz się więcej o kolekcji owoców woskowych ks. Constantina Kellera.
Pasja badaczy
Projekt współpracy między Parkiem Narodowym Gesäuse i opactwem Admont można zobaczyć w trzeciej sali bocznej. Stała wystawa stara się obudzić w odwiedzających emocje związane z przyrodą, a w szczególności z pobliskim Parkiem Narodowym Gesäuse, poprzez pasję badaczy.
W drugiej sali korytarza
Stworzenia z różnych królestw przyrody, które zamieszkują różne żywioły "ziemi, powietrza i wody": Europejskie motyle, suszone i prasowane rośliny zarodnikowe w historycznych gablotach wzdłuż prawej strony odzwierciedlają harmonijne współistnienie zwierząt i roślin. Trzeci obszar życia, "woda", jest reprezentowany w tym pomieszczeniu przez kolekcję konchyli (muszli mięczaków) i okazów ryb.
Tak zwany "Lion Room" został pozostawiony w historycznej atmosferze i nazwany na cześć dużego okazu lwa wschodnioafrykańskiego, który ojciec Gabriel Strobl nabył od słynnego afrykańskiego odkrywcy Emila Holuba. Historyczne gabloty zawierają cenne eksponaty, zwłaszcza egzotyczne ssaki i ptaki.
Pawilon południowo-wschodni
Na końcu tego "spaceru przyrodniczego" znajduje się tak zwany "pawilon południowo-wschodni" ze wspaniałym widokiem na obszar parku narodowego. To dawne jedyne pomieszczenie Muzeum Historii Naturalnej oferuje dużą kolekcję skał i minerałów, a także kolorową ekspozycję europejskich i rodzimych ssaków i ptaków.
Dzięki o. Gabrielowi Stroblowi (1846-1925), który jako kustosz Muzeum Historii Naturalnej poświęcił swoje pierwsze 12 lat pracy głównie botanice i pracował w dziedzinie entomologii przez kolejne 32 lata, opactwo Admont osiągnęło wielkie znaczenie w badaniach naukowych. Klasztory jako całość często stanowiły centrum wiedzy i edukacji. Opactwo Benedyktynów w Admont stara się kontynuować to dziedzictwo w miarę swoich możliwości i chronić nasze środowisko jako część stworzenia, które zostało nam przekazane.
