Architektura i wyposażenie

Z zewnątrz kościół i plebania wyglądają jak jeden wydłużony budynek o długości 100 metrów. Od wschodu kościół zakończony jest dwiema cebulastymi kopułami; uderzająca barokowa konstrukcja ścian pokryta jest żużlem. W stylu bazyliki, kościół jest halą z czterema bocznymi kaplicami. Wnętrze kościoła zostało zaprojektowane przez Carlo Antonio Carlone około 1682 roku, który wzorował swój projekt na kościołach klasztornych, które jego ojciec Pietro Francesco Carlone zaprojektował dla opactwa Garsten i opactwa Schlierbach.

Bogata sztukateria sklepień kolebkowych jest dziełem Giovanniego Battisty Carlone. Antonio Maderni stworzył freski, które wypełniają otwarte przestrzenie sklepienia; przedstawiają one stacje z życia Matki Boskiej. Na ścianach chóru i na suficie znajdują się freski Johanna Lederwascha (1794). Wyposażenie z ołtarzami, amboną i konfesjonałami jest w dużej mierze wczesnobarokowe. Martin Neuberg, stolarz klasztorny w latach 1671-1714, stworzył trzykondygnacyjny ołtarz główny. Rzeźbione figury są dziełem Josefa Stammela. W centrum ołtarza głównego znajduje się gotycka rzeźba Matki Boskiej z Jezusem w ramionach. Jest ona prawdziwym cudownym wizerunkiem kościoła pielgrzymkowego. Rzeźby (autorstwa Josefa Stammela) rodziców Maryi, Joachima i Anny, pełnią rolę figur pomocniczych. Ołtarz główny jest zaśmiecony przedstawieniami aniołów i puttów, z których wiele zostało stworzonych przez Josefa Stammela. Godna uwagi jest barokowa ambona po południowej stronie prezbiterium z przedstawieniami czterech ewangelistów. W czterech bocznych kaplicach znajdują się następujące ołtarze (z tematycznie skoordynowanymi freskami na sklepieniach): Ołtarz Krzyża (do 1786 r. Ołtarz Łaski) z obrazem Ukrzyżowania autorstwa Johanna Lederwascha, Ołtarz św. Benedykta, Ołtarz św. Józefa i Ołtarz św. Antoniego z ołtarzami autorstwa Fransa de Neve.