Walden
Przestrzeń interwencji artystycznych jest zintegrowana z Kunsthistorisches Museum od 2003 roku. Przestrzeń relacji rezonansowych, dialogu: sacrum z profanum, przeszłość z teraźniejszością. Transformacje i procesy. Zaproszeni do tej pory artyści wielokrotnie nas zaskakiwali - swoimi niezwykle wielowarstwowymi i złożonymi rozwiązaniami artystycznymi w odniesieniach do opactwa Admont jako miejsca duchowego, jako miejsca tak różnorodnych zbiorów; do biblioteki, archiwów i prawie 950 lat pamięci kulturowej. W 2019 roku sala została zaprojektowana przez Daniela Zimmermanna pod tytułem WALDEN.

Jodła została ścięta w lesie klasztornym opactwa Admont i przetworzona na 1500 drewnianych listew, ułożonych w stosy i przetransportowanych pociągiem, ciężarówką i łodzią do brazylijskiego lasu deszczowego. WALDEN portretuje paradoksalną podróż stosu drewnianych listew wzdłuż zglobalizowanych szlaków handlowych do tajemniczego miejsca docelowego, Campinha nad środkową Rio Negro w pobliżu rdzennej społeczności w środku Amazonii, wykorzystując 360-stopniowe sceny pełne czasu.
Akcja jest metaforycznym odniesieniem do realiów społeczno-politycznych. Kosmopolityczna refleksja nad ekologicznymi aspektami transportu międzynarodowego uwidacznia funkcjonowanie zglobalizowanej gospodarki. Główny strumień towarów biegnie zwykle z Ameryki Południowej do Europy, z bogatych w surowce lasów Amazonii do krajów "rozwiniętego" świata. W przypadku transportu drewnianych listew podróżujemy tą samą trasą, ale w przeciwnym kierunku. Perspektywy się zmieniają. Nasza własna przestrzeń myślenia zostaje zmobilizowana.
Projekt Walden sytuuje się gdzieś pomiędzy dokumentacją post-faktyczną, krytyką polityczno-ekonomiczną a surrealistyczną akcją. Podczas swojej podróży drewniane listwy jodły znalazły się w cichym, absurdalnym stanie zawieszenia między dziełem sztuki a banalnym przedmiotem codziennego użytku.

Daniel Zimmermann
urodzony w Thun w Szwajcarii, artysta wizualny, pierwotnie rzeźbiarz w drewnie, pracuje z filmem, fotografią stereoskopową, instalacją i performance. Zrealizował liczne projekty artystyczne w muzeach, przestrzeniach wystawienniczych i przestrzeniach publicznych w Szwajcarii i za granicą. Jego twórczość obejmuje filmy krótkometrażowe, które były również pokazywane na renomowanych międzynarodowych festiwalach filmowych. Jeden z jego filmów był nominowany do nagrody dla najlepszego szwajcarskiego filmu krótkometrażowego w 2008 roku. Zdobył wiele grantów i nagród za swoje projekty. Od 2005 roku współpracuje z choreografką Amandą Piña i założył nadaproductions, gdzie pracuje jako dyrektor artystyczny, dramaturg i performer.
Daniel Zimmermann, 2019 r.