blindstorey, 2003
blindstorey opowiada o kinie, ciszy, pamięci i ślepocie.
blindstorey, 2003
Niemiecki kompozytor Otto Kränzler opracował trzy współczesne kompozycje z samplowanego materiału dźwiękowego opartego na pozostałościach akustycznych i atmosferach hałasu, na dźwiękowych lukach i pustkach, na różnych formach ciszy z trzech filmów, które w taki czy inny sposób zajmują się tematem ślepoty (Wait Until Dark [USA 1967, Terence Young], Night on Earth [USA 1991, Jim Jarmusch], Until the End of the World [USA 1991, Wim Wenders]).
blindstorey został stworzony dla serii produkcyjnej "Made for Admont" - Kolekcja "JENSEITS DES SEHENS - Sztuka łączy osoby niewidome i widzące".
Skupienie od blindstorey
Kompozycje te stanowią akustyczne mapy do śledzenia, rejestrowania i rekomponowania wielu ruchów ciszy, zaniechania, przerwania, hałasu i atmosfery zawartych w ścieżkach dźwiękowych wybranych filmów. Innym celem blindstorey jest barokowa biblioteka opactwa Admont, w której można zobaczyć siedem alegorycznych fresków sufitowych trompe l'oeuil autorstwa malarza Bartolomeo Altomonte z 1775/1776 roku.
Niewidoma francuska autorka Claire Bartoli (która stała się znana dzięki tekstowi towarzyszącemu wydaniu ścieżki dźwiękowej do filmu Jean-Luca Godarda Nouvelle Vague [F/I 1993]) opowiada o swoich doświadczeniach jako niewidomej kinomanki. Widziane, zapamiętane i (ponownie) opowiedziane fragmenty obrazu i dźwięku przewijają się przez siedem krótkich tekstów, które opowiadają o świetle i ciemności, pamięci i projekcji oraz różnych zmysłowych doświadczeniach słuchu i wzroku.
We współpracy z: Fareed Armaly i Otto Kränzler Wkład tekstowy: Claire Bartoli Modele wirtualne: Franz Schubert, 2003 r.
