Historia i architektura budynku
Poniżej znajduje się kilka informacji o Admont Abbey Church
Kolegiata i kościół parafialny pod wezwaniem św. Blasiusa zostały odbudowane na romańsko-gotyckich fundamentach przez Wilhelma Büchera po wielkim pożarze klasztoru w 1865 roku i konsekrowane w 1869 roku.
Klasztor w Admont jest obecnie domem dla jednego z pierwszych największych neogotyckich budynków sakralnych w Austrii.
HISTORIA OPACTWA OŚ CZASU FUNDACJI
WIRTUALNA WYCIECZKA PO KOLEGIACIE
Budowla - przypominająca bazylikę, trójnawowa nawa z jednonawowym chórem i zachodnią kruchtą pomiędzy dwiema potężnymi wieżami o wysokości 73 i 74 metrów - osiąga wspaniały efekt przestrzenny w swoich potężnych rozmiarach i posiada bogatą dekorację artystyczną. Admont Minster był wzorowany na katedrze w Ratyzbonie, jednej z najważniejszych budowli gotyckich w Bawarii.
Projektowanie wnętrz
Wnętrze podzielone jest na trójnawową nawę z pięcioma bocznymi kaplicami i sześcioma ołtarzami każda. Obraz Matki Boskiej Niepokalanej autorstwa Martino Altomonte (1657-1745) jest otoczony 15 rzeźbionymi medalionami z tajemnicami różańca autorstwa rzeźbiarza Josefa Stammela. Oba dzieła sztuki, stworzone w 1726 roku, zostały oszczędzone w pożarze.
Elementy
Słynna szopka bożonarodzeniowa autorstwa Josefa Stammela znajduje się w bocznej kaplicy. Jest ona otwarta od 25 grudnia do 2 lutego. Gotycki krucyfiks pod łukiem triumfalnym z 1518 r. przypisywany jest Andreasowi Lacknerowi.
Posąg św. Blasiusa wieńczy ołtarz główny wykonany z białego marmuru karraryjskiego. Chór jest ozdobiony dużymi gobelinami stworzonymi przez Frater Benno Haan na początku XVIII wieku.
Projekt fasady
Zachodnia fasada przedstawia postacie świętego Benedykta i świętej Scholastyki. Spiczasty szczyt z postacią patrona opactwa, św. Blasius, wieńczy portal.
Romańskie portale boczne pochodzą z XII wieku. Po północnej stronie nawy głównej architekt kazał dodać karykaturalne głowy cesarza Wilhelma I i Bismarcka w formie gotyckich gargulców.
