Dlaczego młodzi mężczyźni zostają mnichami
Frater Georg Roth i Frater Markus Kraemer od dzieciństwa wiedzieli, że chcą zostać kapłanami. Obaj wstąpili do klasztoru benedyktynów w Admont, gdzie chcą pracować w jednej z parafii.
W benedyktyńskim klasztorze w Admont żyje ponad dwudziestu mnichów. Uderzająca jest niska średnia wieku. Niektórzy z mnichów mają zaledwie trzydzieści lat. Brat Markus Kraemer jest jeszcze młodszy. Złożył profesję czasową w wieku dwudziestu dziewięciu lat. Obiecał poświęcić się klasztorowi przez trzy lata. Mówi, że już jako dziecko odczuwał pragnienie zostania księdzem. Kluczowe doświadczenie: pogrzeb matki chrzestnej. "Wtedy po raz pierwszy poczułem chrześcijańską nadzieję" - wspomina o. Markus. Pomimo pierwotnych aspiracji zawodowych, studiował administrację biznesową. Dopiero później przerzucił się na teologię. I zrobił to, "mimo że w tamtym czasie nie było jeszcze jasne, dokąd ta podróż go zaprowadzi", mówi Frater Markus. Dlaczego ostatecznie zdecydował się na życie zakonne? "Ponieważ bycie księdzem w diecezji nigdy nie byłoby dla mnie opcją. Po prostu za bardzo bałem się samotności. W klasztorze nie jestem sam. Jest tu wielu ludzi, z którymi mieszkam i modlę się razem. To bardzo znajome". Czy były też powody przeciwko temu? "Tak, duża odległość między klasztorem a domem moich rodziców".
Urodzony i wychowany w Bonn, wstąpienie do klasztoru benedyktynów w Admont było również dużym krokiem dla Frater Markusa pod względem lokalizacji: "Zdrowie mojego ojca nie jest zbyt dobre i jeśli jego stan się pogorszy, nie jestem tuż za rogiem". Powodem, dla którego zdecydował się jednak na życie klasztorne w Admont, było jego zaufanie do Boga, jak mówi: "Jestem pewien, że On jest tam, aby wszystko rozwiązać, jeśli ja nie mogę".
Znajdź zadanie
Zaufanie do Boga umocniło również Fratera Georga Rotha w jego decyzji o życiu jako mnich. Mężczyzna z Würzburga wstąpił do klasztoru w wieku dwudziestu czterech lat. Było to osiem lat temu. W tym czasie wybrał raczkujący zakon w Austrii. Ale "z biegiem lat zdałem sobie sprawę, że moje wyobrażenia o domu nie pasują do wyobrażeń o zakonie. Podjąłem więc decyzję o wstąpieniu do innej wspólnoty" - mówi Frater Georg. Znalazł ją w klasztorze benedyktynów w Admont: "Doceniam połączenie tego, co duchowe z tym, co praktyczne". Połączenie, które wynika z Reguły św. Benedykta: Ora et labora et lege. Módl się, pracuj i czytaj. "Miło jest być niesionym przez wspólną modlitwę i jednocześnie móc wypełniać zadanie w zakonie" - mówi Frater Georg. W jego przypadku nie jest to tylko jedno zadanie, ale kilka, do których dąży początkujący teolog. Po ukończeniu studiów Frater Georg chce pracować jako kapłan i wychowawca religijny. Możliwości, które otwierają się przed nim tutaj, w klasztorze benedyktynów w Admont.
Niełatwa decyzja
Podobnie jak brat Markus, brat Georg już jako dziecko pragnął zostać księdzem. Jednak dopiero po szkoleniu jako mechanik przemysłowy odnalazł swoje powołanie. Czy były jakieś powody, dla których nie wstąpił do klasztoru? Tak, były, potwierdza Frater Thomas: "Zdałem sobie sprawę, że nie będę widywał mojej rodziny i przyjaciół tak często. Decyzja o wyborze życia zakonnego nie była więc dla mnie łatwa, dlatego potrzebowałem czasu, by ją przemyśleć". Rozłąka była również trudna dla jego rodziców i rodzeństwa, mówi Frater Georg. "Ponieważ wiem, jak trudno było mojej rodzinie na początku, że teraz widujemy się rzadziej, jestem tym bardziej wdzięczny za to, jak bardzo wspierają moje powołanie do bycia księdzem i zakonnikiem".
Podążaj za wezwaniem Boga
A co z pragnieniem założenia własnej rodziny? Odpowiedź na to pytanie jest zaskakująca: "To nigdy nie było dla mnie problemem", mówi wprost brat Georg. Ale dla brata Markusa, jak sam mówi: "Oczywiście zadajesz sobie również pytanie, czy chcesz kiedyś założyć rodzinę. Ale jeśli Bóg cię wzywa, to powinieneś podążać. Ja chcę wejść na tę drogę. A jeśli w konsekwencji nie będziesz miał własnej rodziny, to niech tak będzie. Ostatecznie, jako mnich wiele się poświęca. Ale z drugiej strony dostajesz o wiele więcej".
